دلم میخواهد دفتر مشقم را باز کنم و دوباره تمرین کنم ؛

الفبای زندگی را ..

میخواهم خط خطی کنم تمام آن روزهایی که دل شکستم و دلم را شکستند .

دلم میخواهد اگر معلم گفت در دفتر نقاشی تان

هر چه میخواهید بکشید

این بار تنها و تنها نردبانی بکشم به سوی تو !

ه نظرت وبم بازدید کنننده داره؟

پس اگه داره چرا هیچکدومشونو نمیبینم چرا اینقدر کمن؟

یعنی ارزش نوشته های خودم از کپی های مردم بیشتره؟

پس میگی چکار کنم؟

فرق منو وب دیگه تو همینه

من کپی نیستم

پس چرا بازدید کننده نداره

اگه داره چرا نظر نداره که بدونم داره

نگفته بودی چشات سگ داره/فرق داره رفتارت با همه/نگفتی درباره/اینکه دوریت درد داره/نگفته بودی که/انواع اقسام فنای زنانه همراته الساعه/نگفتی این حرفا جا بحث داره/دعوات ترس داره/قلبم تو دستاته/مگه مثل ما چندتا خب هس آخه/نمیدونه مگه حالم بد میشه اگه بدونم رابطمون واقعا قطع میشه/بذار که نباشم لااقل پیشت/اینجوری غم دوریتم راحت تر میشه/نگفته بودی بی تو فرق داره/شبای من با یه/آهنگ غمگین و یه شمع داره میگذره/نگفتی مثل برق داره میگذره/عطرت از اینجا/بگو مگه بود چه مرگت همینجا/نگفته بودی نمیدونی که نی از من بهتر هیچ جا/بگو مگه بود چه مرگت همین جا/میدونی هیچکی کامل نی/منم اخلاق بد دارم/صد بار قربونت رفتم/دوبارم فحش بد دادم/من مث بقیه نیستم/یکم فرق داره رفتارم/باید حرف حرف من باشه/همه ی خونه ها مرد دارن/قرار بود خیلی کارا بکنیم/واسه خوشبختیه هم/با پسرا دست ندادن/کار سختیه نه؟/من از اونا نبودم که/بزنم و جاش کبودم شه/با تو آروم بودم/شبی نبود در گوشت نخونم شعر/نگفتی هرچی عاشق تر میشم/بی رحم تر میشی/بی رگ تر میشی/دیگه کنارم بی رمق میشینی/بیخود اسممون تو این محل پیچید/هی میگفتی بی من بد میشی/از این امتحان میدیدم رد میشی/حتی وقتی قول میدی عوض میشی/هیچوقت نفهمیدی ازم هیچی/ندیدی مث ما کمتره/رفتی کردی خونه رو ماتمکده/نگفتی زود میشی از آدم زده/دیگه برو و عذابم نده/نگفته بودی تنها میبری/قاطی شدی باز بیخودی/تو این جمع های سنگینی/که مرد داره بیشترش/نگفتی کسی برداره/این عکس نبضتو از اینجا/بگو مگه بود چه مرگت خب همینجا/نگفته بودی نمیدونی که نی از من بهتر هیچ جا/بگو مگه بود چه مرگت همینجا/نگفتی مثل برق داره میپره/عطرت از اینجا/بگو مگه بود چه مرگت همینجا/نگفته بودی نمیدونی که نی از من بهتر هیچ جا/بگو مگه بود چه مرگت همین جا/

يه وقـتايي دلـت ميخـواد

يکـي از پشـت سر چشمـاتو بگيره و ازت بپـرسه :

اگه گفـتي من کـي ام ؟

تــو هـم دستاشو بگيري و بگـي:

هـر کـي هستـي بـمـون...

به چـشـمـهـایـت بگــو
نـگـاهـم نـکـنـنـد
بـگـو وقـتـی خـیـره ات مـی شـوم
سرشـان بـه کـار خـودشـان بـاشـد … !
نـه کـه فـکـر کـنـی خـجـالـت مـی کـشـم هـا
نـه !
حـواسـم نـیـسـت
عـاشـقـت مـی شـوم . . .